زندگی روی خط تعادل

اگر بگم مهمترین چیزی که باید تلاش کنم تا به دست بیارم مدیریت ذهنمه. ذهنی که به هر سو می ره از هر چیزی تاثیر می گیره. از یه نقطه کوچک شروع می کنه به حرکت و همینطور دور و دورتر می شه. سالها پیش کتابی خوندم که توش نوشته بود جز تردید و هراس، هیچ چیز نمی‌تواند میان انسان و بزرگترین آرمانها یا مرادهای دلش فاصله ایجاد کند.

واقعا درسته تردید و هراس. هراس و تردید. دو تا دشمن مزاحم که البته اگر هستند فقط برای اینه که ما را به یقین و آرامش برسونند. خودشون به ذات بد نیستند اما ایستادن روی اونها و توقف کردن در تردید و هراسه که بده.

اینکه چطوری باید ازشون عبور کرد خوب خیلی توضیحش آسون نیست و بستگی به شرایط مختلف داره اما به نظر من کلا آسان گرفتن حلال همه مشکلاته. هم ترس را از بین می بره هم تردید را تعدیل می کنه. در آرامش اگر واقعا به ندای قلبمون گوش بدیم خودش بهترین مسیر را مشخص می کنه تردیدها را پاک و ترس را از بین می بره.

امروز باز هم روی ذهنم کار می کنم. جملات تاکیدی نوشتم که خیلی کمک می کنه. کلا ذهن مرکز همه بدبختی ها و خوشبختی هاست. اینکه توی ذهنت چه فکری درباره حوادث داری و چه کار میکنی خیلی تاثیر داره روی همه تصمیم گیریها رفتارها آرامش یا حتی ایجاد اضطرابت.

دارم تمرین می کنم سفت و سخت . الهی به امید خودت.